Για την σημερινή Δυτική Μακεδονία και παλιότερα γνωστή με την ονομασία Άνω Μακεδονία στην αρχαιότητα δεν υπάρχει αξιόλογοι πληροφόρηση για την ύπαρξη και το μέγεθος πόλεων .
Από ότι φαίνεται η καταστροφή το 395 μ.Χ. από τους Βησιγότθους της προϊστορικής πόλης Τύρισσα δεν ήταν η μοναδική που ισοπεδώθηκε και σβήστηκε από τον χάρτη στην Άνω Μακεδονία ,την ίδια περίοδο εξαφανίσθηκαν και άλλες πόλεις από την περιοχή από ότι φαίνεται από τις πολλές και αξιόλογες προσωπικότητες που ανέδειξε την 1η χιλιετία π.Χ.
Η κάθοδος τους προς τη νότια Ελλάδα-
Για τους Βησιγότθους και την εγκληματική δράση τους γράφει σχετικά ο Ζώσιμος που έδρασε περί το 490-510 ήταν Βυζαντινός ιστορικός που έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί αυτοκράτορα Αναστασίου Α΄ (491-518). Είναι συγγραφέας του πολύτιμου και πολύτομου έργου «Ιστορία Νέα».
«Οι Βάρβαροι ρίχτηκαν στη διαρπαγή του έτοιμου πλούτου της υπαίθρου και αφάνισαν τις πόλεις ολοκληρωτικά, σκοτώνοντας όλο τον ανδρικό πληθυσμό, μέχρι και τους εφήβους, και αιχμαλωτίζοντας αγεληδόν τα γυναικόπαιδα με όλο το βίος».
Ισοπέδωσαν και λεηλάτησαν ολόκληρη τη Βοιωτία, εκτός από τη Θήβα που ήταν καλό οχυρωμένη. Λεηλάτησαν την Αττική, κατέλαβαν τον Πειραιά και στράφηκαν προς την Αθήνα.
Έφυγαν όμως από την Αθήνα κάνοντας συμφωνία χωρίς να προκαλέσουν καταστροφές .>>
Λένε ότι :
<< Όταν ο Αλάριχος πολιόρκησε με όλο το στρατό του την πόλη, είδε να γυροφέρνει πάνω στα τείχη της οπλισμένη η πρόμαχος Αθηνά,
Έντρομος και έκπληκτος ο Αλάριχος, εγκατέλειψε την πολιορκία και έστειλε ανθρώπους του στην Αθήνα για διαπραγματεύσεις.
Οι Αθηναίοι δέχτηκαν τις προτάσεις του και αφού ανταλλάχθηκαν όρκοι, ο Αλάριχος μπήκε με μια μικρή συνοδεία στην Αθήνα.
Οι κάτοικοι τον δέχτηκαν όσο πιο φιλικά μπορούσαν κι εκείνος αφού λούστηκε, συνέφαγε με τους προκρίτους της πόλης, πήρε τα δώρα που του πρόσφεραν κι έφυγε χωρίς να βλάψει την Αθήνα. >>
Φεύγοντας από την Αθήνα, συνέχισε την πορεία του προς την Πελοπόννησο.
Οι Βησιγότθοι στην συνέχεια καταστρέφουν πόλεις της Πελοποννήσου .
Πρώτη πόλη που γνώρισε την καταστροφική μανία των εισβολέων, ήταν η Κόρινθος.
Μετά την Κόρινθο, οι Βησιγότθοι λεηλάτησαν τις γειτονικές κωμοπόλεις.
Επόμενη μεγάλη πόλη που καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από τους Βησιγότθους, ήταν το Άργος. . Την ίδια τύχη με το Άργος, είχε και η Σπάρτη, στην Αρκαδία όπου πήγαν αργότερα οι Βησιγότθοι έμειναν περίπου ενάμιση χρόνο.
. Τελικά, οι Βησιγότθοι έφυγαν ανενόχλητοι από την Πελοπόννησο και έφτασαν στην Ήπειρο, όπου προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές.
Εκεί οι Βησιγότθοι πήραν άδεια από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα να εγκατασταθούν στην Ήπειρο, όπου και έμειναν 4 χρόνια (397-401).
Έτσι κι αλλιώς είχαν την άδεια , από την αρχή της δράσης τους όλη σχεδόν την Βαλκανική χερσόνησο με την δικαιολογία της καταπολέμησης των Εθνικών (ειδωλολατρίας ) να καταστρέφουν τα πάντα.
Οι επιδρομές του συνεχίστηκαν μέχρι που η ανατολική αυτοκρατορία τον διόρισε αρχιστράτηγο του Ιλλυρικού τον αρχηγό τους τον Αλάριχο, δίνοντάς του τη Ρωμαϊκή διοίκηση που είχε επιθυμήσει, καθώς και την εξουσία για να ανεφοδιάσει τους άντρες του από τα αυτοκρατορικά οπλοστάσια.
Μεταξύ των αρχαίων ναών που καταστράφηκαν και ο Ναός της Αρτέμιδος στην Αυλίδα ,
Οι Γότθοι ανακήρυξαν βασιλιά τον Αλάριχο το έτος 400.
Το 401 ο Αλάριχος εισέβαλε στην Ιταλία, τη λεηλάτησε αλλά τελικά νικήθηκε και απωθήθηκε από τον Στιλίχωνα. Τότε άρχισε διαπραγματεύσεις με τον Στιλίχωνα προκειμένου να του παρέχει στρατιωτικές υπηρεσίες για λογαριασμό της Ρώμη
Συγκεκριμένα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Λίμνης της Οχρίδας όπου δημιούργησαν στρατόπεδο προκείμενου να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες τους και να κατευθυνθούν προς την Ρώμη για να την καταλάβουν.
Η περιοχή της Άνω Μακεδονίας και όχι μόνον ήταν ο τόπος όπου τα στρατεύματα των Βησιγότθων του Αλαρίχου χρησιμοποιούσαν του κατοίκους ως έτοιμους ανυπεράσπιστους στόχους για να εκπαιδεύονται έτσι ώστε δολοφονώντας και αρπάζοντας τις περιουσίες τους να γίνονται πιο σκληροί και βίαιοι στο τελικό στόχο που ήταν η Ρώμη.
. Όπως, είναι γνωστό, οι Βησιγότθοι στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς την Ιταλική Χερσόνησο .
Ο Αλάριχος έκανε αλλεπάλληλες επιθέσεις στη Ρώμη, από το 401- 410 αποφασισμένος να την καταλάβει. Η Ρωμη αντιστεκόταν αλλά τελικά το 410 οι Γότθοι του Αλάριχου εισέβαλαν στη Ρώμη. Οι αρχαίες πηγές συμφωνούν ότι, παρά τη μεγάλη λεηλασία, δεν συνέβησαν πολύ μεγάλες καταστροφές στην πόλη.
Μετά από τρεις μέρες λεηλασιών ο Αλάριχος έφυγε για την Καλαβρία και σχεδίαζε να περάσει στη Σικελία και στη Λιβύη, σιτοβολώνα της Ιταλίας. Τελικά πέθανε μετά από υψηλό πυρετό .
Οι Βησιγότθου εξοντώθηκαν από τους Άραβες γύρω στο 710.
Η Ανω Μακεδονία πολύ πριν την καταστροφική τους επίθεση στον Ελληνικό χωρώ κάτω από την Θεσσαλία που προαναφέραμε με τα γραφόμενα του Ζώσιμου δέχθηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις και παρόμοιες καταστροφικές συμπεριφορές που δεν άφησαν τίποτα όρθιο .
Ακόμη δεν έχει βρεθεί ίχνος από τις πόλεις της Ανω Μακεδονιας της Ελίμειας , της Μιεζας.της Εορδαίας ,της Γριάς ή Γραίας, του Λυγκου ,και άλλων πολλών που κάποτε ευημερούσαν , κυριολεκτικά εξαϋλωθήκαν
ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ & ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ποια όμως ήταν Μακεδονία και ποιοι η άνθρωποι της από την στιγμή που έκαναν ζωντανή την παρουσία τους και ποια η Άνω Μακεδονία ;
Η ιστορία των Μακεδόνων και της Μακεδονίας καταγράφεται για πρώτη φορά την πρώτη χιλιετία π.Χ
Η Μακεδονία ήταν αρχαίο Ελληνικό βασίλειο στην περιφέρεια της αρχαϊκής και κλασικής Ελλάδας και αργότερα το κυρίαρχο κράτος της Ελληνιστικής Ελλάδας.
Το βασίλειο ιδρύθηκε και αρχικά κυβερνήθηκε από τη βασιλική δυναστεία των Αργεάδων , ακολουθούμενη από τις δυναστείες των Αντιπατριδών και των Αντιγονιδών .
Το βασίλειο αρχικά βρισκόταν στο νότιο Βαλκανικό Χερσόνησο , στο βορειοανατολικό τμήμα της σύγχρονης Ελλάδας, και συνόρευε με την Ήπειρο στα δυτικά, την Παιονία στα βόρεια, τη Θράκη στα ανατολικά και τη Θεσσαλία στα νότια.
Μέχρι τον 4ο αιώνα π.Χ. μι.
Η Μακεδονία ήταν ένα μικρό βασίλειο έξω από την περιοχή που κυριαρχούνταν από τις μεγάλες πόλεις-κράτη της Αθήνας , της Σπάρτης και της Θήβας , και υποτάχθηκε για λίγο στην Αχαιμενιδική Περσία.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φιλίππου Β΄ (359–336 π.Χ.), η Μακεδονία υπέταξε την ηπειρωτική Ελλάδα και το Θρακικό βασίλειο των Οδρυσών μέσω κατακτήσεων και διπλωματίας.
— Η Άνω Μακεδονία ή Μακεδονία Άνω Αλιάκμονα
Η Άνω Μακεδονία ή Μακεδονία Άνω Αλιάκμονα είναι μια ιστορική περιοχή π
Ο όρος αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Ηρόδοτο* στην περιγραφή του για την εισβολή του Ξέρξη στη Θεσσαλία και τις περιπλανήσεις του ιδρυτή του Μακεδονικού βασιλικού οίκου και της δυναστείας των Τιμενιδών, Περδίκκα (Περδίκκας Α΄ της Μακεδονίας).
* Ηρόδοτος 7. 173.4: «ἐσβολήν ἐς Θεσσαλούς κατά τήν ἄνω μακεδονίην, διά Περραιβῶν κατά Γόννων πόλιν…ἡ στρατιή ἡ Ξέρξεω…»
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αργότερα από τον Θουκυδίδη* για να περιγράψει την κατάργηση ημιαυτόνομων βασιλείων .
*<< Θουκυδίδης 2.99.1-2 «ες την κάτω Μακεδονίαν, ης ο Περδίκκας ήρχεν. Των γαρ Μακεδόνων εισι Λυγκησταί και Ελιμιώται κα ά↑λλα έθνη επάνωθεν, ά ξύμμαχα μεν εστι τούτοις και υπήκοα, βασιλείας δ’ έχει καθ’ αυτά. Των δ’ παρά θάλασσαν νυν Μακεδονίαν Αλέξανδρος ο Περδίκκου πατή και οι πρόγονοι αυτού, Τημενίδαι γαρ το αρχαίον όντες εξ Άργους…»*
— Θέση
Από την άποψη της σύγχρονης πολιτικής γεωγραφίας, η Άνω Μακεδονία βρισκόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου εντός της Ελληνικής περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, καλύπτοντας μόνο τη νοτιοδυτική γωνία της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας και την Αλβανία στα βόρεια, και τις ορεινές περιοχές της Θεσσαλίας στα νότια.
Όπου βρισκόταν τα Βασίλεια : Εορδαίας, Ελιμίας, Λιγκεστίδας, Ορεστίδας.
Μερικοί ιστορικοί και γεωγράφοι περιλαμβάνουν τηνΤυμφαία στη σημερινή περιοχή των Γρεβενών και τον Δεβριόπο (Δευρίοπο) στην Άνω Μακεδονία, καθώς και μέρος της Παιονίας.
Ο Στράβων ονομάζει τον ποταμό Αλιάκμονα νότιο όριο της Άνω Μακεδονίας.
— Βασίλεια- Πόλεις & Προσωπικότητες της Άνω Μακεδονίας .
Θα αναφέρουμε κάποιες γνώστες πόλεις από τους χάρτες που σβήστηκαν από τον χάρτη και μετά μερικά από τα γνωστά ονόματα πο καταγράφτηκαν στην ιστορία λόγω της δράσεις τους
Στην Άνω Μακεδονία στην κλασσική αρχαιότητα
— Πόλεις
Οι σημαντικότερες πόλεις της Άνω Μακεδονίας κατά την περίοδο ακμής της περιοχής, τον 4ο-2ο αιώνα π.Χ. ήταν η Αιανή και η Ηράκλεια της Λυγκίστης .
Στην Άνω Μακεδονία, σε αντίθεση με την Κάτω Μακεδονία, δεν υπήρχαν ή αν θελετε δεν ήταν γνώστες , σημαντικές πόλεις, αλλά ταυτόχρονα τα βασίλειά της αναφέρονται ως αυτόνομα από την εποχή του Αλεξάνδρου Α΄ μέχρι την αρχή της βασιλείας του Φιλίππου.
Τα κύρια ημιαυτόνομα βασίλεια και πόλεις της Άνω Μακεδονία
* Βασίλειον της Ελείμιας
Με τις πόλεις Τύρισσα, Μίεζα , Αιάνη , Ελίμια , Εράτυρα ,Οβλόστιοι
* Βασίλειον της Εορδαίας
Με τις πόλεις Εορδέα (πόλη) , Άρνισσα ,Γραία , Γρηία ,Κέλλη ή Κέλλες
Κράννα ,Βοκεριά .
* Βασίλειον της Ορεστίδας
Με τις πόλεις Άργος Ορεστικόν Κέλετρον (Κέλετρον) – σημερινή Καστοριά
Βατίνα , Κρεπενή , Νεστόριος (Νεστόριο) .
* Λυγκέστης (Λινγκεστίδα – Πελαγονία επί Ρωμαίων)
Με τις πόλεις Ηράκλεια (Heraclea Lyncestis ) κοντά στη σημερινή πόλη Bitola και η Οχριδα ( Oxrida ) στις όχθες της λίμνη της Λυχνίδας .
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
Μερικοί από τους βασιλιάδες και άλλες προσωπικότητες που κατάγονταν από την Άνω Μακεδονία
* Η δυναστεία των Αργεάδων ή των Τιμενιδών
Περδίκκας (Διάδοχος) , (Περδίκκας Διάδοχος) ,Αργείος (Αργείος Α΄)
Αλκέτας Α΄ της Μακεδονίας (Αλκέτας Α΄) , Αμύντας Α΄ (Αμύντας Α΄)
Αλέξανδρος Α’
* Δυναστεία των Αντιγονιδών
Αντίγονος Μονόφθαλμος , Δημήτριος ο Πολιορκητής ,Αντίγονος Β΄ Γονατάς
Αντίγονος Γ΄ Δώσον , Περσέας της Μακεδονίας
*Δυναστεία των Πτολεμαίων
Πτολεμαίος Α΄ Σωτήρας (Πτολεμαίος ο Σωτήρας) ,Κλεοπάτρα
*Ευρυδίκη της Λυγκηστίδος . Βασίλισσα σύζυγος του Αμύντα Γ και μητέρα του Φιλίππου Β’
* Στρατηγοί & συμπολεμιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Άρπαλος του Μαχάτα, (Ελιμιώτης)[ 4ος αιώνας π.Χ. ,Κάλας αξιωματικός και σατράπης του Μεγάλου Αλεξάνδρο ,Κοίνος ο Πολεμοκράτους ,Κλέανδρος του Πολεμοκράτη
–Βαθύ σκοτάδι για την ιστορία της περιοχής μετά την καταστροφή της Τύρισσα και άλλων πόλεων. της Άνω Μακεδονίας .
Η αρχαία πόλη Τύρισσα που βρισκόταν στην θέση της Κοζάνης και καταστράφηκε από τους Βησιγότθους ,, εξαφανίσθηκε μαζί με την εξαφάνιση της ενιαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και το θάνατο του τελευταίου αυτοκράτορα Θεοδοσίου ,
Μετά την καταστροφή της αρχαίας Κοζάνης ο τόπος ερημώθηκε και όσοι επέζησαν σκόρπισαν στην γύρω περιοχή και πιθανόν ακόμη μακρύτερα .
— Ιστορικά γεγονότα γνωστά για την γύρω από την Κοζάνη περιοχή
Στα χίλια χρόνια που πέρασαν για επανεμφάνιση κάποιου σημαντικού οικισμού σε αυτό το χώρο οι μόνες πληροφορίες προέρχονται από τη Σερβία την πολύ της Δ. Μακεδονίας που τα Βυζαντινά χρόνια και κατά την Τουρκοκρατία συγκέντρωσε το πολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον για την περιοχή
Σε απόσταση 25 περίπου χλμ από τον χώρο που βρισκόταν η προϊστορική πόλη Τύρισσα και καταστράφηκε από του Βησιγότθους αναπτύχθηκαν τα Σερβία κυρίως λόγω τις θέσεως , όπου εγκαταστάθηκαν οι Οθωμανοί , μετά την κατάληψη της περιοχής , καθιστώντας μάλιστα έδρα κάζα (δήμου )
Έτσι λίγο ή πολύ θα μπορούσαν γεγονότα που συνέβησαν στα Σερβία θα μπορούσαν να συμβούν και αν πόλη της Τύρισσα συνέχιζε απρόσκοπτα την ζωή της μετά τον 4ο αιώνα μ.Χ. αν οι εισβολείς δεν την ισοπέδωναν.
Περιγράφοντας κάποια από τα γεγονότα που αναφέρονται στην ιστορία των Σερβλιων θα μπορούσαμε να φαντασθούμε τι θα αντιμετώπιζε η πόλη αν εξακολουθούσε να υπάρχει .
Ιδού τα γεγονότα :
*Οι Γότθοι επανέρχονται στην περιοχή έως 460 μ.Χ. ο αρχηγός της στρατιάς των Γότθων Θεοδέμιρος περνά από τα Σέρβια καθώς βάδιζε από τη Λάρισα για τη Θεσ/νίκη.
Στη συνέχεια το 479 και το 479 μ.Χ. Ο αρχηγός των Οστρογότθων Θευδέριχος ο Μέγας περνά από τα Σέρβια
* Η ανέγερση του Κάστρου των Σερβίων .
τα χρόνια του Ιουστινιανού ή του Ηρακλείου. Αώο το 560 έως το 630 μ.Χ, κτίζετε το Φρούριο των Σερβίων,
Στην ίδια περίοδο μεταφέρθηκε στα Σέρβια από την Καισαρεία. Α. Κοσδιανή. *Η καταγεγραμμένη ιστορία των Σερβίων ξεκινά.
Ο 10ος αιώνας ξεκινά η ιστορία των Σερβίων με γραπτά στοιχεία, καθώς συνδέεται στενά με το Βυζαντινό Κράτο.
* Οι Βούλγαροι καταλαμβάνουν τα Σέρβια. Μεταξύ 978 και 986 μ.Χ, τα Σέρβια καταλαμβάνονται από τους Βούλγαρους με αρχηγό τον Σαμουήλ, ο οποίος εγκαθιστά σ’ αυτά Φρούραρχο τον Nicolozi.
* Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος .
Το 1001 μ.Χ. Ο Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος καταλαμβάνει μετά από πολιορκία τα Σέρβια.
* Η καταστροφή των τειχών του Καΰστρου 1018:
*Οι επαναστάτες ης Θεσσαλίας στο κάστρο .
Το 1066 το Κάστρο των Σερβίων καταλαμβάνεται μετά από τριήμερη πολιορκία από επαναστάτες της Θεσσαλίας με αρχηγό τον Νικολίτσα Δελφινά.
Αμέσως ακολουθεί συνθηκολόγηση με την αυτοκράτορα στον Κωνσταντίνο Ι. ημέρα της κρίσης
*Οι Φράγκοι της Δ΄ Σταυροφορίας. 1204:
Τα Σέρβια καταλαμβάνονται από τους Φράγκους της Δ΄ Σταυροφορίας. 1216: Θεοδώρου Δούκα. 1256: διαπραγματεύσεις με τον βασιλέα της Νίκαιας Θεόδωρο Β΄ Λάσκαρη για τον γάμο της θυγατέρας του Μαρίας με τον γιό της Νικηφόρο Δούκα, αναγκάζεται να υποσχεθεί η παραχώρηση των Σερβίων . 1341: Ο Κράλης των Σέρβων Στέφανος Δουσάν καταλαμβάνει τα Σέρβια. 1350: αποτελέσματα. 1393: Α΄. Ολόκληρη η περιοχή της Κοζάνης πέρασε στην κυριαρχία των Οθωμανών μαζί με την υπόλοιπη Δυτική Μακεδονία λίγο πριν τη μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389 εκτεταμένες τουρκικών πληθυσμών, παρατηρούνται μετακινήσεις Ηπειρωτών προς την περιοχή. Αποτέλεσμα αυτών των μετακινήσεων είναι και η ίδρυση της Κοζάνης ίσως στις αρχές του 16ου αιώνα.
–Η επανεμφάνιση μικρών οικισμών στην θέση της σημερινής Κοζάνης
Η γη στην περιοχή ήταν κατάλληλη και διέθετε άφθονα νερά
Στον τόπο που υπήρχε η αρχαία πόλη δημιουργήθηκε ένα μεγάλο δάσος με πουρνάρια καραγάτσια,καρυδιές και άλλα ιθαγενή είδη που υπήρχε μέχρι και το 1650 μ. Χ. περίπου. όταν θυσιάστηκε προκείμενου να πραγματοποιηθεί το όνειρο του Χαρίση Τράντα για την μικρή τότε Κοζάνη .που ήταν η δημιουργία μιας αξιόλογης πόλης για τους μετέπειτα χρόνους .
Υπάρχει παντελής έλλειψη πληροφοριών για την περιοχή για το ενδιάμεσο διάστημα από την καταστροφή της αρχαίας πόλεως το 395 μ.Χ. και τις επανεμφάνισης συνοικισμένων ανάμεσα στον 11ο και τον 13ο αιώνα .
Λίγα σπίτια εμφανίσθηκαν στο «Σώποτο» και τα «Τρία Δέντρα» και στην περιοχή του << Αγίου Αθανάσιου >> και η Μοναστηριακή εκκλησία του Αγίου Δημήτριου .με τα κελιά που την συμπλήρωναν όντας μετοχή Μοναστηρίου της Ελάσσονος .
Πιο οργανωμένη κατοίκηση εμφανίζεται μετά την είσοδο των Οθωμανών στην Βαλκανική και την άφιξη στην περιοχή.
Στο τέλος του 14ου αιώνα επιδρομές ξένων και κυρίως των Τούρκων, ανάγκαζαν τους πληθυσμούς Ελληνικών πόλεων και χωριών να ξεριζώνονται ομαδικά και παρουσιάζεται έτσι το φαινόμενο της ίδρυσης πολλών νέων ελληνικών οικισμών σε δασώδη μέρη παντού στη Μακεδονία .
Φεύγοντας από τις διώξεις των καινούργιων κατακτητών φαίνεται πως Έλληνες Χριστιανοί από την Ήπειρο, χτυπημένοι στην πατρίδα τους από τους κατακτητές, τραβήξανε ανατολικά και εγκαταστάθηκαν αρχικά ανάμεσα στην Εράτυρα και την Γαλατινή.
Για του νέους οικισμούς στην θέση που βρισκόταν η προϊστορική πόλη Τύρισσα και σήμερα βρίσκεται σήμερα η πόλη της Κοζάνης θα αναφερθούμε στην επόμενη δημοσίευση. Για δε την οργανωμένη κατοίκηση και τους εποίκους που έφθασαν σταδιακά στην συνέχεια.
from KOZANILIFE.GR https://ift.tt/OJI8fsb